ในช่วงที่ผมตัดสินใจว่าจะเป็นนักร้อง
ผมอาจจะไม่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อมากนัก
แต่ถ้ามีโอกาส พ่อก็จะมาดูคอนเสิร์ตผมเสมอ..
พ่ออาจจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับทางที่ผมเดิน
แต่พ่อก็เป็นคนรวบรวมผลงานทุกชิ้นของลูกไว้ไม่เคยขาด...
จริงๆแล้ว ที่ผมชอบร้องเพลง ก็เป็นเพราะได้ยินพ่อร้องเพลงมาตั้งแต่เด็ก..
แถมคนที่พาผมไปเรียนดนตรีครั้งแรก ก็คือพ่อ
ในเวลาว่าง พ่อจะหัดเล่นเปียโนด้วยตัวเอง
และมีวินัยในการซ้อมมากจนน่าทึ่ง
เห็นได้ชัดว่าพ่อมีความสุขมาก
แถมยังชอบชวนคุณแม่ไปร้องเพลงด้วยกันบ่อยๆ....
ถึงเราจะไม่ค่อยได้พูดกันมากมาย
แต่เมื่อเห็นความสุขของพ่อที่มีให้กับดนตรีแล้ว
นั่นทำให้ผมรู้สึกดีใจอย่างมาก ที่ได้เลือกทางเดินสายนี้..
หลังจากนี้ ผมคงไม่ได้ยินเสียงเปียโนจากพ่ออีกแล้ว
แต่ภาพที่ได้เห็นพ่อมีความสุข จะยังคงอยู่ในใจผมตลอดไป
อยู่บนนั้น อย่าลืมซ้อมเปียโนนะพ่อ
คิดถึงพ่อจังเลยครับ ❤
5/12/63
ป.ล.ภาพนี้ถ่ายก่อนพ่อเข้าโรงพยาบาล
ป.ล.2 ขอให้คุณพ่อของทุกคนสุขภาพแข็งแรง
สุขสันต์วันพ่อครับ